Verdrietig

Dinsdag 22 juli 2025 – mijn verslag van het bezoek aan de oncologe.

De uitslag van de CT-scan en de bloeduitslagen vallen tegen. Naast de flink verhoogde tumor marker zijn ook de lymfeklieren in de buik wat toegenomen. Sinds vorige week voel ik ook wat onrust in de buik.

De chemo behandelingen met Carboplatine hadden zes maanden moeten helpen. Het feit dat de tumor markers na drie maanden alweer verhoogd zijn is een slecht teken.

Het maakt me heel erg verdrietig, want ik voel me zo goed. Gisteren moest ik na het bezoek aan de arts ook eerst tijd nemen om het te verwerken. Heel erg heftig allemaal! 

Afgesproken is om het nog even aan te kijken tot eind Augustus. Dan krijg ik opnieuw een bloedonderzoek en een week later opnieuw een gesprek met de oncologe. Als ik meer last van de buik krijg, snel vol zit of kramp krijg dan moet ik wel gelijk aan de bel trekken. 

Tijdens dat gesprek beslissen we dan ook of ik nog een chemokuur krijg of dat ik naar de huisarts wordt verwezen. De huisarts behandelt dan klachten gericht, palliatief, niet ziektegericht

De tweede chemokuur heeft een kans van 1 op 10 dat deze aanslaat. Dit wordt dan iedere 2 weken een chemokuur met veel bijwerkingen. Het remt o.a. de aanmaak van rode bloedlichaampjes, geeft hoge bloeddruk en kan bloedingen geven in het maag/darmkanaal.

Al met al een somber scenario.  

We hebben een vliegreis naar Israël geboekt voor oktober dit jaar. Of dit door kan gaan hangt dus ook af of een tweede kuur wel of niet haalbaar zal zijn.

Graag gebed voor een goede nachtrust en innerlijke rust. Ik weet God is erbij en
ik mag mijn handen in zijn handen leggen.

Graag ook gebed voor Koos. Hij is heel lief voor mij en zorgt goed voor mij.

Bedankt voor al jullie meeleven en gebeden!