Wilma's weblog

Even een terugblik naar dinsdagavond 11 februari: Toen belde de oncoloog van het LUMC in Leiden om te vertellen dat ze de operatie nog wilden uitstellen. Woensdag kijk ik op mijn ziekenhuis pagina en zie dat die leeg is. Voor mijn gemoedsrust heb ik contact opgenomen met Reinier de Graaf. Vrijdag nog een keer gebeld omdat er nog steeds niets in mij agenda stond. Dus twee dagen geen afspraken in geen van beide ziekenhuizen. Vrijdagmiddag kreeg ik eindelijk de afspraken voor komende maandag en dinsdag, 24 en 25 februari. Eerst op maandag een gesprek met de arts en dan dinsdag de 4 e chemokuur – als de bloeduitslagen goed zijn. Tot mijn grote verbazing zag ik op maandag 17 februari opeens op de email dat ik twee afspraken in het LUMC heb staan. Vreemd, want de operatie is uitgesteld. Overwogen om wel of niet te bellen. Toch maar contact opgenomen en gevraagd waarom ik die afspraken opeens heb. "Ja, maar het is voor de operatie." "Maar die gaat niet door, du...

Lessen voor levenden In 1969 verscheen er een boek, dat vrijwel meteen een bestseller werd en de auteur wereldberoemd maakte.  Elisabeth Kübler-Ross (8 juli 1926 - 24 augustus 2004) was een Zwitsers-Amerikaanse psychiater. Haar boek behandelde toch een onderwerp, dat in die tijd nog veel taboes kende: de dood. De auteur heeft veel losgemaakt: zij durfde met terminale patiënten te spreken over wat hen bezighoudt: hun toekomstige dood. In veel ziekenhuizen was men in eerste instantie geschokt omdat zij daarover wilde praten met die patiënten. Artsen en andere hulpverleners hadden overwegend nog de overtuiging, dat men diende te zwijgen over die zo nabije dood. In haar boek deelt zij haar theorie van de vijf fasen van rouw, ook bekend als de “Kübler-Ross model”. Kübler-Ross ontwikkelde de stadia oorspronkelijk om het proces te beschrijven dat terminale patiënten doormaken als ze in het reine komen met hun eigen dood; later werd het ook toegepast op rouwende vrienden en familie...

De afgelopen weken waren weer een emotionele rollercoaster. Maandag 10 februari: Voordat ik door het regionale team besproken werd had ik daarvoor twee gesprekken gehad met de oncologe en de gynaecologe. Maar in plaats van mij over de operatie te vertellen moest ik alleen vragen stellen aan de gynaecologe. Tot die tijd had ik de hele situatie 'geparkeerd'/geblokkeerd, want ik kan er toch verder niets aan doen. En dan word je opeens gedwongen over de ziekte na te denken. En moet je ook nog vragen gaan stellen…. Beide artsen zeiden, "waarom zou je de operatie niet doen? Je bent nog jong. 66, je bent nog geen 86." Ik ben het operatie traject ingegaan omdat de artsen bij iedere stap bespreken en kijken of er obstakels zijn, dingen die ze niet vertrouwen. Dinsdag 11 februari: De hele dag was ik erg gespannen. En het duurde maar en duurde maar. Eindelijk, om 18.45 (!) belde de arts met de uitslag. Hij verontschuldigde zich dat het zo lang geduurd had. Ik weet dat ...

Vrijdag 7 febr. om 15.00 uur in het LUMC bij de gynaecologe op de polikliniek. De eerste vraag van de arts was: wat verwacht u van dit gesprek? Wilma wilde weten waar de kanker nu precies zat, omdat dit nog steeds niet duidelijk was. Wat is het nu: 1. buikvlies, 2. eierstok of 3. baarmoederkanker? Een en 2 is goed te behandelen. No. 3 niet zo goed. Arts: Artsen vinden het niet zo belangrijk om te weten waar het precies vandaan komt omdat de behandeling hetzelfde is. Buikvlieskanker gedraagt zich bijna precies hetzelfde als eierstokkanker – vandaar dat ze op dezelfde 'hoop' gooien. Voor de prognose is de belangrijkste vraag waar de kankercellen naartoe zijn uitgezaaid. Daar wordt meer rekening mee gehouden. Soms heb je kanker die op een plek begint, groeit en dan gaat uitzaaien, sommige kleine tumoren zaaien zich heel snel uit. 30% van vrouwen met eierstokkanker is na vijf jaar nog in leven. Bij de helft van de vrouwen die door de hele behandeling zijn gegaan, hebben 1 1...

3 febr. 2025 maandag Samen met dochter Inge naar mijn oncologie arts geweest voor de uitslag van de CT scan. "Ik ben van U Heer. Ik geef het aan U." 4 febr. dinsdag - wereld kankerdag De 3e chemokuur ging goed. Ze hebben het infuus weer   halverwege mijn onderarm gezet. Verder was het een gezellige wereld kankerdag. Dit hield in met voor ieder een tasje met info, tomaatjes, appel, manderijn, pinda's, cosmetica en een gratis uitrijkaart. Anders moeten we 7 euro betalen. Iedere patiënt kreeg een roos en ook een bon voor voetmassage, waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Bij de lunch kregen we pompoenwortelsoep. Wel een pittige soep en om 14.30 uur kregen we een heerlijke aardbeien smoothie die mij later maagzuur opleverde, waarschijnlijk te snel gedronken. Na thuiskomst veel geslapen. Vrijdag krijg ik in het LUMC een intake omdat er misschien een grote buikoperatie aan staat te komen.   Woendag 5 febr. Bezoek aan de gynaecologe De lymfklieren in de bo...

Er waren deze week twee hoogtepunten:  De eerste was op maandag. Het was mooi weer dus hebben Koos en ik twee keer 30 minuten gewandeld - In totaal 4,5 km! Ook dinsdag, woensdag en donderdag hebben we opnieuw gewandeld – alle keren 3.5 km. We zijn daar zo dankbaar voor, en een teken dat de chemo goed aanslaat. Het tweede hoogtepunt en iets om ook heel dankbaar voor te zijn is dat ik ook weer auto heb gereden, zodat Koos niet iedere keer mee moet. Op dinsdag een klein stukje door Honselaarsdijk naar iemand van de Zonnebloem. De tweede keer naar mijn vriendin Brigitte in Den Haag. Vanmorgen (donderdag 30 januari) teruggereden vanuit het ziekenhuis in Delft. En morgen dan met de auto naar mijn dochter in Maasland, zodat ik kan gaan en staan wanneer ik wil. Donderdag 30 januari  Een CT scan gehad van thorax (longen) en buik – maandag hoor ik de uitslag in het ziekenhuis. Was heel fijn dat ze het infuus aan de rechterarm konden zetten. En als alles goed is krijg ik dinsdag da...